Juf
Lalynn.
Er zijn wel meer dan 100 redenen om leraar te worden. Als schepen van onderwijs ontmoet ik elke dag mensen, die met veel energie en warmte voor de klas staan. Elk met hun eigen drijfveren. Altijd het kind centraal, zoekend naar hoe ze hen vleugels kunnen geven.
Het mooiste beroep dus, zeggen zij die het elke dag doen. Als je de media mag geloven, is de werkelijkheid totaal anders. Dalende kwaliteit, slechte PISA-resultaten, en steeds meer uitdagingen in een enkele klas – in achtergrond en niveau.
Je hoort veel miserie over het onderwijs, gelukkig zie je op onze Leuvense scholen heel iets anders. De voorbije jaren hebben al die positieve ontmoetingen me erg geraakt. Op die manier zelfs, dat ik de gedachte om zelf de opleiding tot leraar zelf te volgen – steeds bleef terug komen.
Omdat ik me stoorde aan hoe er door beleidsmakers over onderwijs wordt gesproken. Omdat ik echt wou weten hoe het in de klas loopt. Omdat ik wou ondervinden hoe veel ballen je in de lucht houdt als leraar.
Ja, ik kom dagelijks op scholen, ik praat dagelijks met leraren en met ouders. En dat is ontzettend waardevol.
Toch mist er iets – zelf voor de klas staan, zelf lesvoorbereidingen maken, zelf dat kind helpen dat net dat beetje meer nodig heeft. Dat is helemaal anders.
Ik ben ervan overtuigd dat door deze opleiding te volgen, ik een nog betere voeling krijg met het onderwijs. Ik ben ervan overtuigd dat ik mijn job zo beter kan doen.
En zo geschiedde -
Ik startte in 2022 het flexprogramma tot leraar lagere school aan UCLL in Heverlee.
Ik deed stage in het zesde leerjaar van het HDC – ik leerde over wat een goede leraar is.
Ik spreid de opleiding over vele jaren, ik kan maximaal 20 studiepunten per schooljaar opnemen. In combinatie met de job is meer niet mogelijk. En zelfs als volgde ik maar enkele vakken, ik leerde al zoveel. Praktisch en pedagogisch natuurlijk.
Maar ook over hoe er in de samenleving gekeken wordt naar leraren (‘hoe? Wil je echt gewoon juf worden? Heb je geen ambitie dan?’) – hoe complex de groeiende diversiteit in de klas is (3 leerlingen met dyslexie, 2 leerlingen met advies B-stroom, 10 leerlingen waarvan de thuistaal niet Nederlands is – in 1 klas.) en hoe totaal van de pot gerukt sommige regels in de onderwijswetgeving zijn (maximaal 8 jaar anciënniteit voor zijstromers – say what?).
Het is een leerrijk traject – dat is het minste dat ik erover kan zeggen. En het inspireert me elke dag, om een beter mens, ouder en beleidsmaker te zijn. En wie weet – ooit zelfs echt juf Lalynn.
